اقتصاد کشورهای کم توسعه

اقتصاد کشورهای کم توسعه

نویسنده: پیتر بائر , بازیل یامی
مترجم : علی اصغر هدایتی
ناشر: امیر کبیر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 276
اندازه کتاب: رقعی لب برگشته - سال انتشار: 1354 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : در حد نو  ؛ مهر دارد

مروری بر کتاب 

توسعه در لغت به معنی گسترش و بهبود است و در تعاریفی که از توسعه اقتصادی ارائه شده به طور ضمنی به مفهوم بهبود گسترش وضع اقتصادی کشورها اشاره شده است. توسعه اقتصادی فقط به رشد اقتصادی محدود نمیشود بلکه در مقیاس گسترده تری مسائل مربوط به فقر، نابرابری، شهر نشینی، مهاجرت، بیکاری، توزیع درآمد و شاخصهای اجتماعی را نیز در بر میگیرد.

شاخص ها و معیار های توسعه اقتصادی عبارتند از : تولید ناخالص ملی،تولید ناخالص داخلی، درآمد سرانه، شاخص کیفیت فیزیکی زندگی، شاخص توسعه انسانی و همچنان شاخص های دیگری نیز وجود دارد که میشود از آنها به قرار ذیل نام برد: دسترسی به بهداشت عمومی و آب آشامیدنی سالم، تمرکز زدایی و مشارکت، میزان دوگانگی (بخش سنتی- بخش مدرن) میزان سازگاری و همگنی قومی و فرهنگی، میزان تنش های اجتماعی، درجه انسجام و وحدت ملی، قدرت نهادهای دموکراتیک، قدرت سیاسی برگزیدگان، تعهد رهبری به توسعه اقتصادی و ....

از نظر شومپیتر توسعه در کشورهای در حال توسعه شامل تغییرات مداوم و خود به خودی استقلال سیاسی و تعادل اقتصادی میباشد. میردال میگوید توسعه اقتصادی عبارت است از حرکت یک سیستم یک دست اجتماعی به سمت جلو و همچنین به عقیده وی در توسعه نه تنها روش تولید و توزیع محصولات و حجم تولید مدنظر است بلکه تغییرات در سطح زندگی، نهادهای جامعه و سیاستها نیز مورد توجه است. به نظر فریدمن توسعه عبارت است ازیک روند خلاق و نوآور در جهت ایجاد تغییرات زیر بنایی در سیستم اجتماعی، بنابراین مفهوم توسعه از رشد گسترده تر است. کشورها اکثراً بجای تلاش جهت دستیابی به رفاه عمومی در جوامع شان بیشتر تلاش در انکشاف اقتصادی مینمایند.

از اصطلاح‌های کشور توسعه‌یافته، کشور صنعتی، کشورهای رشد یافته، کشور بیشتر توسعه یافته یا کشور بیشتر توسعه‌یافته از لحاظ اقتصادی برای اشاره به کشورهای مستقلی استفاده می‌شود که اقتصادی پیشرفته و زیرساخت فناوری پیشرفته‌تری نسبت به کشورهای کمتر صنعتی‌شده دارند.

تعیین مصداق برای معیار توسعه‌یافتگی همواره مورد بحث بوده‌است اما به‌طور کلی معیارهای اقتصادی معمولاً شاخص اصلی کشورهای توسعه‌یافته بوده‌است. برای مثال، میزان سرانه درآمد یکی از مهمترین معیارها است و بنابراین کشورهایی که دارای نرخ سرانه تولید ناخالص داخلی بالایی هستند، توسعه‌یافته محسوب می‌شوند. معیار مهم اقتصادی دیگر، میزان صنعتی بودن کشور است.

یکی دیگر از معیارهایی که به‌تازگی مورد توجه قرار گرفته، شاخص توسعهٔ انسانی است. این شاخص، معیارهای اقتصادی نظیر درآمد را با امری همچون میزان امید به زندگی و سطح آموزش عمومی ترکیب می‌کند. به این ترتیب، کشورهایی که دارای نمرهٔ بالاتری در شاخص توسعه انسانی هستند، توسعه‌یافته محسوب می‌شوند و به دیگر کشورها، کشورهای در حال توسعه گفته می‌شود.