اسکندرنامه

اسکندر نامه 

نویسنده: نظامی گنجوی
به کوشش : عبدالمحمد آیتی
ناشر: علمی و فرهنگی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 516
اندازه کتاب: رقعی لب برگشته - سال انتشار: 1372 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

گزیده سخن پارسی

شاید بتوان گفت مفصل ترین و پرتنوع ترین قصه های عامیانه چند سده اخیر، «اسکندرنامه» در شکل نقالی شده آن و منسوب به «منوچهر خان حکیم» است که خود مرحله ای از تکامل فن داستان پردازی را در سرزمین ما رقم می زند. «اسکندرنامه» به نوعی هجویه اساطیر تاریخی و پهلوانی کهن و آغازی در سیر داستان نویسی جدید فارسی است.

نثر «اسکندرنامه» نیز نماینده مرحله انتقالی از نثر منشیانه عصر صفوی به نثر داستانی دوره قاجاری است. بنابراین، این اثر هم از جهت داستانی، هم از حیث جامعه شناسی و نیز چگونگی تحول نثر فارسی دارای اهمیت است.

از «اسکندرنامه» به طور کلی سه تحریر در دست است: یکی اسکندرنامه منظوم (سروده نظامی یا شاعران دیگر)؛ دیگر تحریری به نثر ادبی قدیم که به کوشش استاد «ایرج افشار» منتشر شده است؛ تحریر سوم، همین تحریر نقالی و متاخر و منسوب به «منوچهرخان حکیم» است و خود، نسخه های خطی و چاپی متعددی دارد.

کتاب حاضر، با بازسازی کهنه ترین نسخه «اسکندرنامه نقالی»،‌ مورخ سال ۱۱۰۶ ه. ق،‌ که در کتابخانه «مجلس شورای اسلامی» نگهداری می شود، چاپ شده است. این نسخه قدیمی که معتبرترین نسخه تحریر نقالی «اسکندرنامه» منسوب به «منوچهر خان حکیم» به شمار می رود، با کوشش و زحمت بسیار بازسازی شده و با فهرست های گوناگون و سودمند به چاپ رسیده است.

...داراب بن داراب از فرزندان بهمن بود و شرح حال او بسیارست و این داراب پادشاه ایران بود و برادر ذوالقرنین بود و پادشاهی ایران داراب را بود.چهارده سال این داراب پادشاه ایران بود و روم را بقهر در حکم مملکت خود آورده بود و فرمان او در آن مملکت نافذ بود...