از هر دری ... ؛ دو جلدی + نقد آثار م. ا. به آذین ؛ سه کتاب در یک مجلد

از هر دری ... ؛ دو جلدی + نقد آثار م. ا. به آذین

نویسنده: م. ا. به آذين , عبدالعلی دستغیب
ناشر : جامی - چاپار
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 406 + 272
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1372 _ 1357 - دوره چاپ: 2 _ 1

کمیاب - کیفیت : نو ؛ با گالینگور صحافی شده

مروری بر کتاب

از هر دری ... 

زندگی‌نامۀ سیاسی - اجتماعی

م. ا. به آذين (محمود اعتمادزاده) از نويسندگان دوره سوم نثر داستاني پارسي معاصر است.او همانند بزرگ علوي، آل احمد، علي مستوفي (احمد صادق)، علي محمد افغاني، صمد بهرنگي، احمد محمود، محمود دولت آبادي، فريدون تنكابني، امين فقيري و منصور ياقوتي با ترسيم واقعيت هاي دگرگون شونده اجتماعي، درست در برابر داستان نويسان دبستان هاي انحطاطي قصه نويسي چون ابراهيم گلستان، بهمن فرسي، گلي ترقي، امير گل آرا، عباس نعلبنديان، وگرايندگان به هنر سورئاليستي يا رمان نو غربي قرار مي گيرد و از شيوه رئاليسم پيروي مي كند.

ادبيات هر كشورى مجموعه اى از هنرها و علومى است كه فرهنگ گفتارى و نوشتارى آن مرز و بوم را شكل مى دهد. شاخه هاى مختلف ادبيات اعم از ادبيات داستانى، شعر، نقد و ترجمه درنهايت به گسترش و پيشرفت فرهنگ هر كشور مى انجامد. در كشور ما بويژه پس ازانقلاب مهم مشروطه، آشنايى و ارتباط با فرهنگ و ادبيات ديگر ملت ها گسترش يافت. 

در ادبيات داستانى انواع ادبى مهمى چون داستان كوتاه و رمان در كشور رايج شد و ترجمه آثار مهم ادبى از زبان هاى مختلف سبب آشنايى نويسندگان ما با سبك ها و روش هاى تازه اى براى خلق آثار ادبى گرديد. 
اين شرايط سبب شد كه گروهى از نويسندگان در دهه هاى آغازين عصر حاضر با تلاشى خستگى ناپذير به فعاليت در شاخه هاى مختلف ادبى بپردازند و علاوه بر معرفى آثار نويسندگان سراسرجهان، به خلق آثار ادبى ماندگار نيز توفيق يابند.

يكى از چهره هاى مهم، پرتلاش و تأثيرگذار عرصه هاى مختلف ادبيات در اين دوران همانا محمود اعتمادزاده متخلص به م.ا.به آذين است. محمود اعتمادزاده، نويسنده و مترجم، سال ۱۲۹۳ در شهر رشت به دنيا آمد. دوره ابتدايى و متوسطه را در رشت، مشهد و تهران گذراند. سال ۱۳۱۱ به همراهى گروهى از دانشجويان براى تحصيل به فرانسه رهسپار شد و تا دى ماه ۱۳۱۷ در فرانسه به تحصيل پرداخت و از دانشكده مهندسى دريايى برست (Brest) و دانشكده مهندسى ساختمان دريايى پاريس گواهينامه پايان تحصيلات دريافت كرد. در بازگشت به ايران در نيروى دريايى جنوب (آبادان _ بندرعباس) مشغول كار شد و تيرماه ۱۳۲۰ به نيروى دريايى شمال انتقال يافت. در هجوم متفقين در شهريورماه ۱۳۲۰ مورد تيراندازى قرارگرفت و به سختى مجروح و دست چپش از ناحيه سرشانه قطع شد.

نقد آثار م. ا. به آذین

م. ا. به آذين (محمود اعتمادزاده) از نويسندگان دوره سوم نثر داستاني پارسي معاصر است.او همانند بزرگ علوي، آل احمد، علي مستوفي (احمد صادق)، علي محمد افغاني، صمد بهرنگي، احمد محمود، محمود دولت آبادي، فريدون تنكابني، امين فقيري و منصور ياقوتي با ترسيم واقعيت هاي دگرگون شونده اجتماعي، درست در برابر داستان نويسان دبستان هاي انحطاطي قصه نويسي چون ابراهيم گلستان، بهمن فرسي، گلي ترقي، امير گل آرا، عباس نعلبنديان، وگرايندگان به هنر سورئاليستي يا رمان نو غربي قرار مي گيرد و از شيوه رئاليسم پيروي مي كند.

 شهرت وی از زمان ریاست کانون نویسندگان آغاز شد. به‌آذین فعالیتهای ادبی خود را از سال ۱۳۲۰، دورانی که قهرمان مجروح دوران جنگ بود، با انتشار داستان‌های کوتاه خود آغاز کرد. نوشته‌ها و داستان‌های کوتاه بیشتری در طول سالیان پسین به رشته تحریر درآورد و با ترجمه آثار بالزاک و شولوخوف و نگارش خاطرات و تجربیاتش از زندان‌های دهه ۱۳۵۰، به حیات ادبی خود ادامه داد.

در بیست و سوم دی ماه سال ۱۲۹۳ خورشیدی در کوی خُمِران چهل‌تن شهر رشت به دنیا آمد. آموزش ابتدایی را در رشت، سه سال اول متوسطه را در مشهد و سه سال آخر متوسطه را در تهران ادامه داد. در سال ۱۳۱۱ جزو دانشجویان اعزامی ایران به فرانسه رفت و تا دی‌ماه ۱۳۱۷ در فرانسه ماند. زبان فرانسوی را آموخت و از دانشکده مهندسی دریائی برِست (Brest) و دانشکده مهندسی ساختمان دریائی در پاریس گواهی‌نامه گرفت.

 پس از بازگشت به ایران به نیروی دریائی پیوست. با درجه ستوان دوم مهندس نیروی دریائی در خرمشهر مشغول به کار شد. دو سال بعد به نیروی دریائی در بندر انزلی منتقل شد و ریاست تعمیرگاه این نیرو به عهده‌اش گذاشته شد. در چهارم شهریور ۱۳۲۰در جریان اشغال ایران و بمباران در بندر انزلی زخمی برداشت که منجر به قطع دست چپ او و اتکایش به دست راست برای بقیه عمر گشت.

چندی بعد، برای رهائی از قیدهائی که افسر نیروی دریائی بودن برای فعالیت سیاسی و ادبی‌اش ایجاد کرده بود، استعفا داد. سرانجام در بهار۱۳۲۳، به گفته خودش «رشته توان فرسای خدمت نظامی از گردنش باز شد» و به وزارت فرهنگ منتقل شد. سال‌هائی را به تدریس خصوصی زبان فرانسوی، تدریس ریاضی در دبیرستان‌ها و کار در کتابخانه ملی در دایره روزنامه‌ها و مجلات گذراند.

چند هفته‌ای هم در دوره وزارت دکتر کشاورز، در سال ۱۳۲۵، سمت معاونت فرهنگ گیلان به عهده‌اش بود. در پی کودتای ٢٨ مرداد١٣٣٢ او را منتظرخدمت کردند و دیگر اجازه کار در وزارت فرهنگ را به او ندادند.