آدم اول

آدم اول

نویسنده: آلبر کامو
مترجم: منوچهر بدیعی
ناشر: نیلوفر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 360
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1385 - دوره چاپ: 3

مروری بر کتاب

آدم از کسانی طلب بخشش می کند که می داند می توانند ببخشند یعنی فقط همین ، فقط ببخشند ، نه اینکه از ادم بخواهند سزاوار بشود یا منتظر بماند .

... و در تاریکی شب سالیان در سرزمین فراموشی راه می‌رفت که در آن هر کسی آدم اول بود، که او خود ناگزیر شده بود خود را دست تن‌ها، بی‌پدر، پرورش دهد و هرگز آن لحظه‌ها را به خود ندیده بود که پدری پس از آنکه صبر می‌کند تا پسرش به سن گوش دادن برسد او را صدا می‌زند تا راز خانواده را، یا دردی کهنه را، یا تجربه عمر خود را برای او بگوید... و ژاک شانزده ساله و سپس ساله شد و هیچ‌کس با او سخنی نگفت، و ناگزیر بود دست تنها یاد بگیرد، دست تنها بزرگ شود، با زور، با قدرت، دست تنها اخلاقیات و حقیقت خود را بیابد، تا اینکه سرانجام به صورت آدم به دنیا آید و سپس با تولدی سخت‌تر دیگر بار به دنیا آید، یعنی این بار برای دیگران، برای زنان، به دنیا آید، مانند همه آدم‌هایی که در این سرزمین به دنیا آمدند و یکایک آنان کوشیدند تا زندگی کردن بی‌ریشه و بی‌ایمان را فرا بگیرند...

...بزرگ‌ترین ویژگی ادبی این اثر این است که با بزرگ شدن ژاک، ریتم داستان سریع‌تر و شرح جزئیات کمتر می‌شود و در عین حال متن نیز دشوار‌تر می‌گردد. نکتۀ دیگر از منظر کامو این است که در جوامع به کسانی احترام می‌گذارند که کارهای بزرگ اجتماعی کرده‌اند، در حالیکه کسانی که در فقر زیسته‌اند و به رغم آنچه که بوده‌اند، توانسته‌اند خویشتن داری کنند و دست به جنایات بزرگ نزنند فراموش می‌شوند.

«آدم اول» کسی است که باید خود را تنها و بی‌پدر پرورش دهد، تنها یاد بگیرد و تنها اخلاقیات و حقیقت خود را بیابد تا اینکه سر انجام به صورت آدم وارد دنیا شود ودر یک کلام آدم اول قصۀ فراموش شدگان است و استیفای حق دردناک مورد توجه بودند.