آبهای بهاری و دو داستان دیگر

آب های بهاری

نویسنده: ایوان تورگنیف
مترجم: عبدالحسین نوشین
ناشر: اساطیر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 344
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1363 - دوره چاپ: 1 

کیفیت : نو ؛ عطف کتاب سائیدگی مختصری دارد

مروری بر کتاب

و دو داستان دیگر

شاید هیچ کس نداند که کومرش چیست.
کومرش جشن و سور باشکوه مخصوصی است که دانشجویان یک شهرستان دور هم جمع می شوند و در آن شرکت می جویند.تقریبا همه ی شرکت کنندگان در کومرش بنا برسم و آیین قدیمی لباس دانشجویی آلمانی می پوشند یعنی نیمتنه ی هنگری، چکمه های بلند و کلاهی کوچک برنگ های مخصوص.

دانشجویان معمولا هنگام عصر انجمن خود را بریاست سنیور، یعنی کلانتر، تشکیل می دهند و تا صبح می نوشند و ترانه می خوانند و سیگار می کشند و مردم محدود فکر و سالوس را بیاد مسخره می گیرند و گاهی هم دسته هایی از نوازندگان را به جشن دعوت می نمایند. 

سانین مدتی در اتاق راه رفت، بعد پشت میز نشست، ورق کاغذی برداشت و آن را سیاه کرد... به یاد قامت زیبای جما در چارچوب پنجره ی تاریک افتاد که چگونه در روشنایی ستارگان نمایان و برجسته بود، ذولفش که از وزش باد افشان و آشفته بود، دست مرمری اش که به دست خدایان المپ شباهت داشت و در آن لحظه، سنگینی گوارای آن را روی شانه اش حس می کرد... بعد گل سرخی را که جما برایش انداخته بود برداشت و به نظرش رسید که از گلبرگ پژمرده ی آن بوی دیگری جز بوی معمولی گل به مشامش می رسید...

داستان «آبهای بهاری» از زمرهٔ مشهورترین آثار تورگنف می‌باشد که به موضوع ابدی ادب و هنر، یعنی عشق، اختصاص یافته است. تورگنف به شایستگی توانسته است با احتیاط و دقت و با حس ادب و نزاکت و حفظ حد و اندازه، با این موضوع ظریف و حساس زندگی انسانی برخورد کند و ارتباطات مرکب و بغرنج آن را با سایر جوانب هستی بشر به ظرافت مورد بررسی و آموزش قرار دهد.

در این داستان، احساسی که قهرمانان تورگنف را فرا می‌گیرد، برای چندین سال و گاهی نیز برای یک عمر اثری عمیق و پایدار در روح آنها به جا می‌گذارد. عشقی که تورگنف در آثارش توصیف می‌کند تنها هدیه مقدس سرنوشت نیست، بلکه آزمایش احساس و عاطفهٔ انسانی است و آدمی را به سوی مهمترین هدف زندگی: که هر بشری انسان حقیقی باشد، می‌کشاند.

فهرست

• آسیا
• نخستین عشق
• آبهای بهاری