- موجودی: موجود
- مدل: 193980 - 50/6
- وزن: 1.00kg
آئینه هدایت در اثبات ولایت از نظر قرآن و سنت
نویسنده: ابراهیم احمد الامینی النجفی
ناشر: اسلامیه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 510
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1351 - دوره چاپ: 1
کمیاب - کیفیت : درحد نو
مروری بر کتاب
قرآن و عترت، دو امانت الهی و دو گوهر گرانبها و میراث رسول گرامی، وسیله هدایت، سعادت و نجات انسان ها هستند. این دو گوهر گرانبها از یک منبع نشأت گرفته و در یک مسیر حرکت می کنند و به یک مقصد منتهی خواهند شد. قرآن بدون عترت و عترت بدون قرآن، نه مورد توجّه قرآن است و نه مورد تأیید عترت.
ارتباط بین «قرآن و اهل بیت»، ارتباط دوسویه است. از طرفی قرآن، اهل بیت را والاترین و برترین انسان ها معرّفی می کند و از طرف دیگر، آگاه ترین انسان ها به حقایق وحی، اهل بیت علیهم السلام می باشند. قرآن و عترت، دو رکن اساسی اسلام و همراه با یکدیگر و تمسّک به هریک بدون دیگری، نادرست و ناتمام به شمار می آید. این مهم در آخرین و سرنوشت سازترین پیام الهی بر رسول گرامی اسلام بیان شده است؛ آنجا که به انجام رسیدن وظیفه رسالت و تکمیل نمودن آن را، بسته به ابلاغ پیام ولایت می سازد و دین همراه با ولایت را، دین کامل می شناسد و روز نصب حضرت علی علیه السلام به عنوان جانشین پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم را، روز کامل شدن دین و تمام شدن نعمت و رضایت خویش می داند و سرانجام تحقّق این فرمان را، مایه نومیدی کافران و مخالفان از پیروزی بر اسلام می داند.
خداوند در قرآن، اهل بیت را با بهترین اوصاف و فضائل یاد کرده و آیات بسیاری در شأن و منزلت آنان نازل کرده است. حضرت علی علیه السلام فرموده است:
«نزل القرآن ارباعاً فربع فینا و ربع فی عدوّنا و ربع فی الفرائض والاحکام و ربع فی السّنن (قصص) والأمثال و لنا کرائم القرآن».
و در روایتی دیگر آمده است:
«نزل القرآن اثلاثاً فثلث فینا فثلث فی عدوّنا و ثلث فی الفرائض والسّنن والأمثال».
صدها آیه در شأن اهل بیت علیهم السلام نازل شده است که مورد پذیرش بیشتر مفسّران شیعه و فرقه های دیگر است. تفسیر و تبیین آن آیات و نگارش کتاب های بسیار در این مورد، بیانگر این حقیقت است.
ابن عباس می گوید:
«ما نزل فی أحد من کتاب الله ما نزل فی علیّ علیه السلام».
مجاهد می گوید:
«نزلت فی علیّ سبعون آیة لم یشرکه فیها أحد».
و نیز احمد بن حنبل می گوید:
«ما جاء لأحد من اصحاب رسول الله من الفضائل أکثر ممّا جاء لعلیّ بن ابی طالب علیه السلام».