در سال 1959 ،"محمد حمیدالله" از مسلمانان هندی الاصل مقیم پاریس ترجمه جدیدی از قرآن بر اساس تفسیر های معتبر اسلامی و نه تحقیقات خاورشناسان، ارائه کرد و این ترجمه مورد استقبال مسلمانان قرار گرفت و نقص بزرگ آن ضعف در زبان فرانسه بود.چند سال پس از انتشار ترجمه حمیدالله و شاید همزمان با ترجمه خانم "ماسون"، مسلمان دیگری به نام احمد بودیب که شاعر و نویسنده الجزایری بود قرآن را باحواشی و توضیحات بسیار به فرانسه برگرداند.39 مقدمه مفصلی نیز که آکنده از روایات عجیب و غریب و با زبان فرانسه عجیب تر رایج در قبایل کابیل که دارای غلطهای املایی و انشایی بسیار است، به آن افزوده است...

قُلۡ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ ٱسۡتَمَعَ نَفَرٞ مِّنَ ٱلۡجِنِّ فَقَالُوٓاْ إِنَّا سَمِعۡنَا قُرۡءَانًا عَجَبٗا

Dis : "Il m’a été révélé qu’un groupe de djinns prêtèrent l’oreille, puis dirent : "Nous avons certes entendu une Lecture [le Coran] merveilleuse,

[993] M’a été révélé: ceci implique que le Prophète n’avait pas vu les djinns et qu’il ne s’était même pas rendu compte de leur présence. C’est Allah qui l’en a informé.