La Porte Etroite ; Extraits

La Porte Etroite ; Extraits

نویسنده: Andre Gide
انتخاب متن: Jean Mallion - Henri Baudin
ناشر: Bordas
زبان کتاب: فرانسوی
تعداد صفحه: 160
اندازه کتاب: جیبی - سال انتشار: 1972 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : نو

مروری بر کتاب

مصور

ژید میدان دیدش را پیوسته تا آن سوی مرزها گسترش داد، در زمینه های بیگانه و نادیده به کاوش پرداخت و درباره داستایوفسکی یا شکسپیر فشرده ترین نقد ها را نوشت و آثار تاگور یا بلیک، کنراد یا پوشکین را ترجمه کرد و به قول منتقدی همه عناصر روحانی همه تمدنها را گرد آورد و در بوته سبک خویش به هم آمیخت و گداخت.

ژید در دنیای خویش سر گردان است ، هر راهی را باز گذاشته است و هر گز در صدد بر نیامده است که نتایجی را به گردن ما بگذارد اراده او این است که ما را در برابر استفهام هایی قرار دهد که باید خودمان به آن جواب دهیم . پیام او این است: « رفیق زندگی را بدانگونه که مردم به تو پیشنهاد می کنند مپذیر... قربانی بت ها مشو....

داستانی درباره عشق در هر دو صورت آن زمینی و الهی. تعارض این دو عشق با هم در کارزار قلب. چه اگر عشق زمینی در دلت باشد عشق الهی را به کمال نشناخته ای. و انسان بی شناخت عشق زمینی و نچشیده از طعم آن چگونه راه به پله آخر آسمان بنهد؟ دری که نه میتوان از آن گذشت به حکم انسانیت، و نه میتوان نگذشت به هدف انسانیت. دری تنگ به تنگی تجرد.

رمان در تنگ که برای اولین بار در سال 1909 انتشار یافت، رمانی است که به شکست عشق در مواجهه با تنگنای فلسفه‎ی اخلاقی آیین پروتستان میپردازد. پسری دوست داشتنی و اهل پاریس به نام ژروم پالیسیه، تابستانها را در خانه ‎ی عمویش در حومه‎ی نورماندی میگذراند. ژروم در آنجا عاشق و شیفته‎ی دخترعموی خود، آلیسا شده و درمی‎یابد که آلیسا نیز به او علاقه‎مند است. اما آلیسا به تدریج متقاعد میشود که علاقه‎ی ژروم به او، سعادت روح پسرعموی جوانش را تهدید میکند و به خاطر رستگاری ژروم، تصمیم میگیرد تا هر چیز زیبایی که در خود میبیند [چه روحی و چه بدنی] را سرکوب و پنهان سازد. دختر، که از درد درون رو به تحلیل نهاده است، می‌میرد.

نامه‌هایش که در خلال سرگذشت آورده شده است، و چندصفحه‌ای از یادداشتهای خصوصی‌اش که جوان پیدا کرده است، نشان می‌دهد که گرفتار چه شکنجه درونی‌ای بوده است. «خدایا! بگذار تا من و ژروم با هم و به وسیله یکدیگر به سوی تو پیش برویم و در سراسر زندگی چون دو زایری راه بپیماییم که گاهی یکی به دیگری می‌گوید: برادر اگر خسته‌ای به من تکیه بده و دیگری جواب می‌دهد تو را در کنار خویش دیدن بس است. اما نه، راهی که تو نشان می‌دهی، راهی تنگ است، چندان تنگ که دو نفر نمی‌توانند کنار هم در آن راه بروند.»رمان در تنگ، بازسازی خاطره ی خواستگاری نافرجام آندره ژید از دخترعمویش، بین سال های 1888 و 1891 نیز هست.